Vietnam
Blijf op de hoogte en volg Otje
13 April 2015 | Vietnam, Cừ Lạc
Na een prima busrit kwamen we aan in Sapa. Het was hier echt heel koud. 12 graden, wat na 4 maanden hitte even wennen was. We waren de bus nog niet uitgestapt of er stonden al allemaal lokale vrouwtjes om ons heen. De een probeerde wat te verkopen, de ander wilde dat we bij haar zouden slapen. We raakten aan de praat met 2 vrouwtjes, Mimi en Kai (dacht ik). We spraken met hun af voor de dag erna om bij hun te gaan slapen. Kat en ik kregen allebei een schattig armbandje, alsof we een soort bezit van hun waren.' Zij hebben ons armbandje, dus morgen gaan zij met ons mee'. Natuurlijk ook een leuke souvenir!! Verder hebben we ons die dag warm gehouden onder een mega dik deken in bed en hebben we 3 films gekeken. In het hotel hadden ze inderdaad dus een tv, en ook nog eens met USB aansluiting waardoor mijn harde schijf (met films erop) erop aangesloten kon worden. Dit was nog niet eens het gekste, want in de bus naar Sapa hadden ze zelfs wifi!!! Modern land he?
De volgende ochtend stonden we gepakt en wel beneden. We hadden een lange broek aan, lange mouwen, 1 trui en een jas. Dat moest wel genoeg zijn. We liepen 4 uur door de bergen langs de mooiste uitzichten met rijstvelden en terrassen. Er was wel mist, maar dat maakte het misschien juist wat mooier aangezien we op een gegeven moment boven de mist uit waren gekomen. Het had heel de tijd niet geregend, tot het laatste half uurtje. Het was niet hard, maar het pad waarop we liepen werd spekglad. We liepen namelijk op een soort klei met losse bladeren en modder. Mimi en Kai gaven steeds hun hand als steun, heel schattig. Op een gegeven moment zag ik een soort modderpoel dat me bekend voorkwam, dus ik zeg tegen Kat: 'hè? volgens mij staan we midden op een terras'. Ik keek naar beneden en omhoog en ja hoor, we stonden midden tussen hun rijstplantages. Echt te gaaf! We liepen 10 meter verder en toen zei Mimi ook nog eens: 'Here my house!' We sliepen dus gewoon midden op een heuvel, tussen de rijstvelden, op zo'n terras. Wauw! We kwamen midden in hun dagelijkse leven terecht. Vader zorgde voor vuur, schoonzus zat kleren te naaien, echtgenoot was in de bergen aan het helpen een huis te bouwen, Mimi ging boodschappen doen, Kai en Mimi gingen daarna koken, de kids komen thuis van school en noem maar op. In de avond aten we tussen alle familieleden. Ze hadden super veel eten klaargemaakt en het was echt super lekker. Na een tijdje hadden Kat en ik wel genoeg gegeten, maar daar nam Mimi geen genoegen mee. 'Eat more, eat more', ze bleeeef ons maar bijscheppen, en wij vonden het moeilijk om haar af te wijzen. Tonnetje rond konden we eindelijk stoppen met eten, maar toen kwam de 'happy water' te pas. Dit is een soort alcohol gemaakt van rijst. Ze drinken dit in shotjes, waarbij ze elke keer weer proosten. 'CHAUNG KHA'; riepen ze dan, en daar ging alweer een shotje. Ook dit werd maar bijgeschonken en bijgeschonken. Het was wel heel erg gezellig!
Dag 2 begon heel goed, we ontbeten, werden weer volgepropt, liepen naar een volgend dorp waar ze andere taal spreken en er iets anders uitzien en praatten vrolijk over van alles en nog wat. Na een tijdje begon het alleen te regenen, dus de ponsho's kwamen tevoorschijn. Na een tijdje in de stroooomende regen te hebben gelopen namen we even een break. De regen leek niet op te houden en we hadden het al goed koud. We besloten een moterbike terug te nemen, aangezien we nog 2 uur moesten lopen en als we dat zouden doen zouden we het te koud krijgen. Ook moesten we die namiddag nog een bus pakken richting Ha Long Bay. Eenmaal bij ons hotel hadden we het zo koud!!! Gelukkig mochten we even snel een warme douche nemen. Mimi en Kai hebben ons echt zo verwend en deze 2 dagen waren zo onwijs gaaf!! We gaan het echt nooit vergeten!
De volgende dag waren we in Ha Long Bay. We kwamen aan in Ha Long City waar echt niks te beleven valt. De mensen kunnen geen woord Engels, letterlijk geen woord. Soms kan dat best een beetje frustrerend zijn als je een boottour wilt regelen door Ha Long Bay, of een busticket naar de volgende bestemming, Maargoed. We hebben uiteindelijk iemand kunnen vinden waarbij we gelijk alles hebben geregeld.
De dag erna zijn we op die boottour gegaan. We zaten met alleen maar Chinezen en Vietnamezen op de boot. De eerste stop was bij een cave. Hier werden Kat en ik niet blij van. Om de cave überhaupt te kunnen zien stond je al in de rij tussen alle Chinezen. Vervolgens kom je in die cave, hebben ze allemaal lichten opgehangen in alle kleuren van de regenboog. Zo sonde!!! Het was echt wel een mooie grot, maar hoe die 2 dingen zo iets moois kunnen verpesten is onvoorstelbaar. De rest van de dag was gelukkig wel heel leuk. Ha Long Bay zelf is prachtig, en we hadden ook super geluk met het weer, want het was gewoon strakblauw. Dat komt blijkbaar niet vaak voor in Ha Long Bay!
Nu zijn we in Phong Nha. Deze plek staat bekend om de mooie caves. Vandaag hebben we er al 2 bezocht en het was inderdaad echt super mooi, en gelukkig niet verpest met kleurlampen. De eerste cave gingen we in met een boot, dat was echt prachtig. Het enige wat je hoorde was het water, het was echt super rustgevend. De tweede was qua kleur van de stenen iets roder, maar leek ook wel op de eerste. Het was erg mooi!
Morgen huren we een scooter en gaan nog een cave bezoeken. Verder wordt het morgen een beetje rondrijden, want de natuur hier is ook zo waanzinnig mooi! Vietnam heeft by far de mooiste natuur!!
Liefs,
Otje
De volgende ochtend stonden we gepakt en wel beneden. We hadden een lange broek aan, lange mouwen, 1 trui en een jas. Dat moest wel genoeg zijn. We liepen 4 uur door de bergen langs de mooiste uitzichten met rijstvelden en terrassen. Er was wel mist, maar dat maakte het misschien juist wat mooier aangezien we op een gegeven moment boven de mist uit waren gekomen. Het had heel de tijd niet geregend, tot het laatste half uurtje. Het was niet hard, maar het pad waarop we liepen werd spekglad. We liepen namelijk op een soort klei met losse bladeren en modder. Mimi en Kai gaven steeds hun hand als steun, heel schattig. Op een gegeven moment zag ik een soort modderpoel dat me bekend voorkwam, dus ik zeg tegen Kat: 'hè? volgens mij staan we midden op een terras'. Ik keek naar beneden en omhoog en ja hoor, we stonden midden tussen hun rijstplantages. Echt te gaaf! We liepen 10 meter verder en toen zei Mimi ook nog eens: 'Here my house!' We sliepen dus gewoon midden op een heuvel, tussen de rijstvelden, op zo'n terras. Wauw! We kwamen midden in hun dagelijkse leven terecht. Vader zorgde voor vuur, schoonzus zat kleren te naaien, echtgenoot was in de bergen aan het helpen een huis te bouwen, Mimi ging boodschappen doen, Kai en Mimi gingen daarna koken, de kids komen thuis van school en noem maar op. In de avond aten we tussen alle familieleden. Ze hadden super veel eten klaargemaakt en het was echt super lekker. Na een tijdje hadden Kat en ik wel genoeg gegeten, maar daar nam Mimi geen genoegen mee. 'Eat more, eat more', ze bleeeef ons maar bijscheppen, en wij vonden het moeilijk om haar af te wijzen. Tonnetje rond konden we eindelijk stoppen met eten, maar toen kwam de 'happy water' te pas. Dit is een soort alcohol gemaakt van rijst. Ze drinken dit in shotjes, waarbij ze elke keer weer proosten. 'CHAUNG KHA'; riepen ze dan, en daar ging alweer een shotje. Ook dit werd maar bijgeschonken en bijgeschonken. Het was wel heel erg gezellig!
Dag 2 begon heel goed, we ontbeten, werden weer volgepropt, liepen naar een volgend dorp waar ze andere taal spreken en er iets anders uitzien en praatten vrolijk over van alles en nog wat. Na een tijdje begon het alleen te regenen, dus de ponsho's kwamen tevoorschijn. Na een tijdje in de stroooomende regen te hebben gelopen namen we even een break. De regen leek niet op te houden en we hadden het al goed koud. We besloten een moterbike terug te nemen, aangezien we nog 2 uur moesten lopen en als we dat zouden doen zouden we het te koud krijgen. Ook moesten we die namiddag nog een bus pakken richting Ha Long Bay. Eenmaal bij ons hotel hadden we het zo koud!!! Gelukkig mochten we even snel een warme douche nemen. Mimi en Kai hebben ons echt zo verwend en deze 2 dagen waren zo onwijs gaaf!! We gaan het echt nooit vergeten!
De volgende dag waren we in Ha Long Bay. We kwamen aan in Ha Long City waar echt niks te beleven valt. De mensen kunnen geen woord Engels, letterlijk geen woord. Soms kan dat best een beetje frustrerend zijn als je een boottour wilt regelen door Ha Long Bay, of een busticket naar de volgende bestemming, Maargoed. We hebben uiteindelijk iemand kunnen vinden waarbij we gelijk alles hebben geregeld.
De dag erna zijn we op die boottour gegaan. We zaten met alleen maar Chinezen en Vietnamezen op de boot. De eerste stop was bij een cave. Hier werden Kat en ik niet blij van. Om de cave überhaupt te kunnen zien stond je al in de rij tussen alle Chinezen. Vervolgens kom je in die cave, hebben ze allemaal lichten opgehangen in alle kleuren van de regenboog. Zo sonde!!! Het was echt wel een mooie grot, maar hoe die 2 dingen zo iets moois kunnen verpesten is onvoorstelbaar. De rest van de dag was gelukkig wel heel leuk. Ha Long Bay zelf is prachtig, en we hadden ook super geluk met het weer, want het was gewoon strakblauw. Dat komt blijkbaar niet vaak voor in Ha Long Bay!
Nu zijn we in Phong Nha. Deze plek staat bekend om de mooie caves. Vandaag hebben we er al 2 bezocht en het was inderdaad echt super mooi, en gelukkig niet verpest met kleurlampen. De eerste cave gingen we in met een boot, dat was echt prachtig. Het enige wat je hoorde was het water, het was echt super rustgevend. De tweede was qua kleur van de stenen iets roder, maar leek ook wel op de eerste. Het was erg mooi!
Morgen huren we een scooter en gaan nog een cave bezoeken. Verder wordt het morgen een beetje rondrijden, want de natuur hier is ook zo waanzinnig mooi! Vietnam heeft by far de mooiste natuur!!
Liefs,
Otje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
