Battambang
Blijf op de hoogte en volg Otje
02 Februari 2015 | Cambodja, Phumĭ Ta Phŭl
Na Otres Beach zijn we naar Kampot afgereisd. Eigenlijk grotendeels omdat we van meerdere mensen hadden gehoord dat er een heel leuk guesthouse aan de rivier was. Om 11 uur vertrok er een bus naar Kampot, vertelde een vrouw van het reisbureau ons. Een minivan zou ons naar het busstation brengen, dus we moesten om 10:20 bij dat reisbureautje staan. Keurig netjes stonden we daar op de afgesproken tijd. Na een kwartier was de minivan er nog steeds niet. Dus wij vroegen aan dit keer een man die bij het reisbureau hoorde waar de minivan bleef. Deze man kon slecht Engels en lachte een beetje en zei iets in de trend van; coming, coming, wait please. We wisten dat het ongeveer een half uur naar het bus station was, dus om kwart voor 11 raakten we heel geïrriteerd en nerveus en stapten we weer naar de man toe. Dit keer vertelde de man ons in gebrekkig Engels dat de bus om 11 uur komt, een minivan die ons naar Kampot brengt. Er was dus helemaal geen grote bus. Voor niks zijn we dus 40 minuten te vroeg opgeroepen om bij het reisbureau te staan. De minivan die gelukkig wel op tijd kwam werd volgestopt met 14 mensen. Heeeel krap was het, maar ja wel lekker knus toch?
Aangekomen in Kampot stonden er gelijk een stuk of 11 tuktuks om de minivan heen om mensen naar hun guesthouse te brengen. Er was een man die ons voor een dollar naar het guesthouse wilde brengen. We waren er al bang voor dat het guesthouse ongeveer om de hoek zou liggen, aangezien het heel goedkoop was. En inderdaad stopte de driver om de hoek. Gelukkig was het niet omdat we al bij de bestemming waren aangekomen, maar omdat de man nog even wilde onderhandelen over de prijs. Maar omdat hij al 1 dollar had afgesproken bleven we standvastig op dat bedrag, niet wetend dat het best een eind was. Ik denk dat we ongeveer 25 minuten hebben gereden naar het guesthouse, en dat voor een dollar! Jeetje, wat worden wij goed hierin he. We lijken wel locals...
Aangekomen bij het guesthouse keken we de ogen uit ons hoofd. Het lag aan de rivier, met touwen waarmee je de rivier in kon schommelen, een platform waar je van 5 meter hoog het water in kon springen en zo'n katapult kussen waarmee je de lucht en vervolgens het water in wordt gelanceerd als iemand op de andere kant van het kussen landt. Ook hingen overal hangmatten, het was echt een chille plek. Al waren we wel blij dat we na 2 nachten weer weggingen. Ook al waren de activiteiten leuk (want we hebben ook nog gekajakt in een super mooie omgeving tussen de bergen), onze kamer was geen pretje. Het was heel luidruchtig naast de bar en je hoorde alle gekko's, ratten en weet ik veel wat nog meer rondlopen.
Van Kampot zijn we in een minivan naar Phnom Penh gegaan. Deze rit hoort normaal ongeveer 5 uur te durend. Maar onze driver deed er 2,5 uur over. Je kan dus wel bedenken dat het geen rustige rijder was, en niet altijd even geduldig was als hij niet kon inhalen. Kat en ik zaten ook nog eens voorin, dus we hebben een aantal keer met geknepen billen voor ons uit zitten kijken, hopend dat de driver ook inzag dat hij de situatie soms wat beter moest inschatten. Nou ja, gelukkig zijn we heel aangekomen.
In Phnom Penh hebben we gelijk ons visum geregeld voor Myanmar. Blijkbaar kan je sinds kort niet meer een visum aan de grens regelen, maar moet dat van te voren. Bij het hostel waar we verbleven konden zij het voor ons regelen. We moesten een heel boekwerk invullen, en als we niet wisten wat we in moesten vullen werd ons verteld door een mannetje van de ambassade dat je maar gewoon 'student' of iets anders in moest vullen. Super officieel allemaal dus... Onze visa zijn volgende week klaar, dus in de tussentijd gaan we naar Battambang (waar we nu zitten) en Siem Reap (waar we morgen heen reizen).
De toch van Phnom Penh naar Battambang heeft maar liefst 7 uur geduurd, met weer heerlijk Cambodjaanse karaoke aanwezig. Dit keer hadden we wel goed geslapen, dus nu hebben kat en ik lekker mee zitten blèren met de verschrikkelijke muziek. (Wat de Cambodjanen ook erg geestig vonden).
Vandaag zijn we de bamboo train gaan doen in Battambang. Een soort bamboo 'vlot' op wieltjes dat aangedreven door een soort buitenboord-motor over een spoorweg raast. Het vlot bestaat uit 3 onderdelen. De voorwielen, de achterwielen en het bamboo vlot zelf. Hiermee ging je dus met best wel een vaart over een oud stuk trein rails die niet meer gebruikt wordt. Deze rails loopt door een bos-achtig gebied, en het was zo leuk!!! Kat en ik zaten op het treintje met een grijns van oor tot oor. We waren net zo blij als een kind met een lolly. Hélemaal aan het genieten waren we!! Als er een tegenligger kwam moest één van de 2 'wagons' afstappen, de drie onderdelen van de rails halen, de ander voorbij laten gaan, en dan je wagon weer in elkaar zetten en verder rijden. Het was echt heel leuk.
Rond een uur of 4 zijn we, na eindelijk een tuktuk driver te hebben gevonden die ons voor een normale prijs wilde brengen, naar een grot gegaan waar rond zonsondergang heel veel vleermuizen uit de grot komen vliegen. We wisten echt niet wat we moesten verwachten en we waren ook veel te vroeg. Dus na best een tijdje wachten kwamen eindelijk de vleermuizen naar buiten. In een lange rij kwamen er echt duuuuuizenden vleermuizen de grot uit. Wij keken toe onder een regen van vleermuizenpoep en plas. Heerlijk. Nou ja wij... Kat lag bijna onder de tuktuk zo bang was ze... Dat is misschien een beetje overdreven, maar de spanning zat er zeker wel in! Het was best indrukwekkend om te zien, maar het volle half uur hebben we niet volgehouden.
Liefs,
Xxxxxx
Otje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley