from Thailand to Cambodia - Reisverslag uit Chroŭy Chângvar, Cambodja van Otje Schut - WaarBenJij.nu from Thailand to Cambodia - Reisverslag uit Chroŭy Chângvar, Cambodja van Otje Schut - WaarBenJij.nu

from Thailand to Cambodia

Blijf op de hoogte en volg Otje

17 Januari 2015 | Cambodja, Chroŭy Chângvar

Terwijl ik dit schrijf zit ik in de bus naar Phnom Penh, Cambodja.
Na Bangkok zijn we naar Koh Samed gegaan, waar we 4 nachten hebben geslapen. We zaten in een prima guesthouse, vlakbij een populair strand, waar we dagelijks lagen. Op de 2e dag kwamen we wat jongens tegen. We gingen wat kaarten. Rond een uur of 5 zeiden ze dat ze een mooi plekje wisten om zonsondergang te kijken, maar dat dat niet op loopafstand was. Aangezien het niet heel druk is op Koh Samed, gingen we maar een scooter huren. Nouja, eigenlijk gingen die jongens dat doen. Het waren 3 jongens, en ze huurden 2 scooters. Ja 2 scooters met z'n 5en. Kat en ik gingen achterop bij de smalste jongen en we zijn heel het eiland af gaan crossen. Eerlijk gezegd vonden Kat en ik het best wel eng, want met crossen bedoel ik ook echt crossen. Heel hard, met zo min mogelijk remmen. Maarja, het is goedkomen. We kwamen aan bij het uitzichtpunt en het was echt suuuuuper mooi! Muziekje erbij, fotootjes maken, helemaal top!
Die avond zijn we uitgegaan met een aantal mensen. Eerst een soort hele slecht disco party met allemaal springende Chinezen, Japanners en Koreanen. Daarna naar een reggae bar, waar wij als enige klanten heel hard mee zaten te zingen met Bob Marley. En daarna zijn we nog naar een gay bar gegaan, wat ook heel grappig was.
Op de laatste dag gingen we nog even een afscheidscocktail drinken op het strand. We vonden een leuke strandtent met zitzakken en een relaxte sfeer. Toen wij ongeveer 10 minuten zaten kwam er ineens een Koreaan (denk ik) aan ons tafeltje zitten. Dat was best raar want wij waren op 1 ander stel na de enige gasten. Wij begonnen dus best hard te lachen en die man een beetje gek aan te kijken, maar hij had gewoon helemaal niks dooor. Op een gegeven moment kwam een mannetje van de strandtent aan hem vragen of hij wilde verkassen, waarbij de man geïrriteerd op stond en een tafeltje opschoof. Raar, maar wel grappig.
Na Koh Samed zijn we naar Koh Chang gegaan. Het eerste wat we zeiden toen we aankwamen was: 'Waaaauw! Wat een super mooi eiland'. Mooie stranden, mooie palmbomen, helderblauw water, mooie uitzichten, mooi alles! We zochten een leuk hosteltje, die we al gauw tegenkwamen. Bijna op Lonely Beach, waar alle backpackers heengaan. Wat een top locatie. We sliepen is hoogstaande hutjes, wat er heel gezellig uitzag! Ook hier gingen we lekker dagelijks naar het strand. Zoals ik net al zei, hier komen heel veel backpackers, dus we hebben gezellige mensen ontmoet, zijn met hen uitgegaan en hebben met hen gezellige dingen gedaan.
Op de 16e was Kat jarig. Dus we wilden wat anders doen dan alleen maar op het strand liggen. We huurden een scooter. Dit keer gingen we wel zelf rijden en wel gewoon met het maximale aantal mensen dat toegestaan is op een scooter, op de scooter zitten. We gingen ook lekker rustig door de straten, wat ook gewoon moest aangezien de wegen heel veel bochten hadden en het landschap heel heuvelig was. Het was echt super moooi! Na een tijdje kwamen we bij een super mooi uitzicht, waar een reggae bar was. Hier hebben we wat geluncht, terwijl we aan het genieten waren van het mooie stukje Koh Chang!

Nu zit ik dus in de bus naar Phnom Penh. We zijn vanochtend om 7 uur vertrokken en rond een uur of 11 waren we bij de grens. Wat een gedoe was dat zeg, zo'n visum regelen. Ten eerste werden onze tassen gelijk in een soort wagentje gegooid die vrouwen voort duwden, waarvoor ze later nog even 100 Baht (€2,50) per tas voor vroegen, terwijl we dus nooit gevraagd hadden of ze de tassen wilden meenemen. Vervolgens komen we aan bij de plek waar we een stempel kregen dat we Thailand gingen verlaten. Hier werden we geleid naar een klein bureautje waar een vrouw met een soort scan apparaat een rode laser op je richtte, waarna je een geel briefje kreeg waarop een bevestiging stond dat je gezond bent. Daar wilde ze ook 20 baht voor. Ik vroeg wat het inhield wat ze net had gedaan. Zegt ze: 'I checked your health, no ebola and no sick! 20 baht!'. Wat een grapjassen zijn het he? Lekker alle toeristen afzetten...
Toen we eenmaal ons visum hadden hebben we anderhalf uur gewacht op de bus die ons naar Phnom Penh zou brengen. Rond half 9 waren we pas aangekomen. De guesthouses waar we heen wilden waren natuurlijk al vol, dus nu zitten we in een prima guesthouse aan een minder prima straatje. Ik hoop dat we morgen kunnen verhuizen.
Morgen gaan we een City Tour doen, oftewel langs The Killing Fields, Grand Palace en de Gevangenis. Maar nu eerst lekker slapen!
Slaap lekker
Xxxxxx

  • 17 Januari 2015 - 17:01

    Mamma:

    Ot! Ik zei nog zo: geen b(r)omme(r)tje!!!

  • 18 Januari 2015 - 02:36

    Oma En Grrrrr....:

    Leuke avonturen maar rustig aan hè !

  • 18 Januari 2015 - 11:12

    Astrid:

    He Ot, wil je ons niet meer zo laten schrikken. Pfff, ik zat het al met het zweet in mijn handen te lezen, laat staan je arme moeder en oma. Maar wat een gave dingen maken jullie mee zeg. Klinkt super allemaal.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Cambodja, Chroŭy Chângvar

Otje

Vrijwilligerswerk in Zimbabwe en Zambia, tot over 3 maanden!

Actief sinds 25 Aug. 2014
Verslag gelezen: 232
Totaal aantal bezoekers 11740

Voorgaande reizen:

06 September 2014 - 30 November 2014

Zimbabwe & Zambia

Landen bezocht: